DE FIVEL 3 ZINGT OMLANDIA OMLANDI-JEE

Fivel De 3

2 - 1

Omlandia 5

Bert-Jan Huizing (volley)

60'

72'

cor van omlandia (intikker)

Marthijn Brontsema (intikker)

75'

Competitie

6e klasse S

Datum

10 november 2018 14:30

Scheidsrechter

Jacob Meijer

Accommodatie

Onbekend

Zaterdag moest ik terugdenken aan het afgelopen WK voetbal. Het WK waarbij het andere Oranje helemaal niet aanwezig was en Duitsland en Messi niet helemaal. Ik kan mij van dit WK niet veel meer herinneren. Ik weet zelfs niet eens meer wie het won. Ik kan mij één ding nog goed herinneren: de WK top 5. De eerste dagen (en misschien wel het hele WK) stond daar een goal van Dries Mertens in. Ik vond het een waardeloze goal. Wat dit met onze wedstrijd te maken heeft daar kom ik op terug.

Op het programma voor ons stond de derby (wij spelen alleen derby's) tegen Omlandia. Nu is ons "trackrecord" tegen Omlandia niet geweldig goed. Meermalen konden wij het veld verlaten na eclatante nederlagen. Hun spits heeft zo vaak tegen ons gescoord dat het de enige tegenstander is die ik bij voornaam ken. De verwachtingen voor deze derby waren dan ook hooggespannen.

De opkomst was dusdanig dat versterking vanuit het 2e, dat proefverlof had, niet nodig bleek. Een selectie van 35+ speler is dan toch handig. Wel hadden Alderik en Tonnis voor de gelegenheid hun schoenen uit de wilgen gehaald en kwam Jan Willem zijn CVHJ-positie even veiligstellen. We hadden weer een brede selectie aan halfjes beschikbaar. Als 1e halfje viel Thijs nog voor de aftrap uit met knieklachten. Gelukkig kon Bert Jan, die net de dames 1 gefloten had, nog aansluiten.

Ons spel in de eerste helft was degelijk en we zouden zelfs van een zeker overwicht kunnen spreken. Zoals gewoonlijk was het afronden echter onder de maat en de eindpass niet altijd zuiver. Ook bij de tussenpass en de beginpass ging het meermaals mis. Daar staat tegenover dat Jan Willem de Centrale Ondernemingsraad van de tegenstander volledig onder controle had en van Jan Albert met de aanvaller op de andere vleugel kan hetzelfde worden gezegd. Kortom, we wonnen duels voor, achter en op het middenveld maar nog niet de wedstrijd. Met 0-0 werd gerust.

Ook in de tweede helft, met Bert Jan en Harry voor de halfjes Egbert en Roelof hielden we een overwicht. Met Gerke, Alderik, Martin en Barry heb je natuurlijk ook zowel voetballend als fysiek flink wat kwaliteit op de centrale linie staan. Toch duurt het nog tot de 60e minuut voor de 1e goal letterlijk uit de lucht komt vallen. Dat brengt mij weer terug bij de start van dit verslag. Denk Dries Mertens en dan 10x beter.

Een corner van waarschijnlijk Barry (hij neemt alle corners ;-). Voor de goal een luchtduel waarbij de bal min of meer wordt weggekopt richting de 16 meter. Hier staat op dat moment Bert Jan zijn moment af te wachten. Nu is onze voorzitter niet zo'n voorzetter dus hij neemt de bal direct uit de lucht zo enorm op de pantoffel dat hij als een streep in het kruis verdwijnt. En wanneer ik kruis zeg, bedoel ik ook echt kruis! Knappe keeper die hem daar uitgehouden had. Gejuich alom, en bank die opspringt à la Joop Albeda bij de gewonnen Olympische Volleybalfinale. Eigenlijk zou ik de goal in de replay ook nog vanuit een ander hoek moeten beschrijven. Ik geloof echter dat de strekking duidelijk is. We waren getuige van hoogstandjes zoals we die we bij het 3e niet vaak meemaken.

Voor Omlandia uiteraard een signaal om er toch een schepje bovenop te doen. Het werd een wat meer evenwichtige wedstrijd met kansen over en weer. Na wat ongelukkige acties aan onze kant viel dan ook de gelijkmaker. Intikkertje van toch weer de C.O.R.

Geheel niet van slag door deze tegenvaller werd de eerstvolgende aanval een fraaie over meerdere linie, eindigend met een ineens genomen strakke voorzet van Harry vakkundig afgewerkt door Marthijn. Het gaf ons de lucht die we nodig waren. Met het nodige kunst en vliegwerk werd daarna vakkundig de overwinning over de streep getrokken. Zwaarbevochten, maar over het geheel gezien toch wel verdiend.

Op het programma stond de derby tegen Omlandia (wij spelen alleen derby's). Nu is ons "trackrecord" tegen Omlandia niet geweldig goed. Meermalen moesten wij het veld verlaten na eclatante nederlagen. Hun spits heeft zo vaak tegen ons gescoord dat het de enige tegenstander is die ik bij voornaam ken. De verwachtingen voor deze derby waren dan ook hooggespannen.

De opkomst was dusdanig dat versterking vanuit het 2e, dat proefverlof had, niet nodig bleek. Een selectie van 35+ speler is dan toch handig. Wel hadden Alderik en Tonnis voor de gelegenheid hun schoenen uit de wilgen gehaald en kwam Jan Willem zijn CVHJ-positie even veiligstellen. We hadden weer een brede selectie aan halfjes beschikbaar. Als 1e halfje viel Thijs nog voor de aftrap uit met knieklachten. Gelukkig kon Bert Jan, die net de dames 1 gefloten had, nog aansluiten.

Ons spel in de eerste helft was degelijk en we zouden zelfs van een zeker overwicht kunnen spreken. Zoals gewoonlijk was het afronden echter onder de maat en de eindpass niet altijd zuiver. Ook bij de tussenpass en de beginpass ging het meermaals mis. Daar staat tegenover dat Jan Willem de Centrale Ondernemingsraad van de tegenstander volledig onder controle had en van Jan Albert met de aanvaller op de andere vleugel kan hetzelfde worden gezegd. Kortom, we wonnen duels voor, achter en op het middenveld maar nog niet de wedstrijd. Met 0-0 werd gerust.

Ook in de tweede helft, met Bert Jan en Harry voor de halfjes Egbert en Roelof hielden we een overwicht. Met Gerke, Alderik, Martin en Barry heb je natuurlijk ook zowel voetballend als fysiek flink wat kwaliteit op de centrale linie staan. Toch duurt het nog tot de 60e minuut voor de 1e goal letterlijk uit de lucht komt vallen. Dat brengt mij weer terug bij de start van dit verslag. Denk Dries Mertens en dan 10x beter.

Een corner van waarschijnlijk Barry (hij neemt alle corners ;-). Voor de goal een luchtduel waarbij de bal min of meer wordt weggekopt richting de 16 meter. Hier staat op dat moment Bert Jan zijn moment af te wachten. Nu is onze voorzitter niet zo'n voorzetter dus hij neemt de bal direct uit de lucht zo enorm op de pantoffel dat hij als een streep in het kruis verdwijnt. En wanneer ik kruis zeg, bedoel ik ook echt kruis! Knappe keeper die hem daar uitgehouden had. Gejuich alom, en een bank die opspringt à la Joop Albeda bij de gewonnen Olympische Volleybalfinale. Eigenlijk zou ik de goal in de replay ook nog vanuit een ander hoek moeten beschrijven. Ik geloof echter dat de strekking duidelijk is. We waren getuige van hoogstandjes zoals we die we bij het 3e niet vaak meemaken.

Voor Omlandia uiteraard een signaal om er toch een schepje bovenop te doen. Het werd een wat meer evenwichtige wedstrijd met kansen over en weer. Na wat ongelukkige acties aan onze kant viel dan ook de gelijkmaker. Intikkertje van toch weer de C.O.R.

Geheel niet van slag door deze tegenvaller werd de eerstvolgende aanval een fraaie over meerdere linie, eindigend met een ineens genomen strakke voorzet van Harry vakkundig afgewerkt door Marthijn. Het gaf ons de lucht die we nodig hadden. Met het nodige kunst en vliegwerk werd daarna vakkundig de overwinning over de streep getrokken. Zwaarbevochten, maar over het geheel gezien toch wel verdiend.