Cookie beleid Fivel

De website van Fivel is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Opnieuw overwinning 3e elftal

Gorecht 6

0 - 2

Fivel De 3

Competitie

Mannen zaterdag, 3, 6e klasse R

Datum

8 oktober 2016 15:00

Accommodatie

Onbekend

Gorecht 6 – De Fivel 3 (0-2)

(Jan, Egbert, Jan-Albert, Harry, Beno, Gerke, Thijs, Gert, Bert-Jan, Barry, Marthijn, Richard, Roelof)

Vrijdagavond breekt er opeens een lichte paniek uit in de app-groep; “Euh, Gorecht, da's toch Stad? We moeten toch niet op gemalen autoband voetballen?” We worden enigszins gerustgesteld: Gorecht is niet Stad, Gorecht is Haren. Dat we op kunstgras moeten voetballen zit er echter wel in. “Echt waar? En nu? protest? BNO?” Tja, hoewel het vermoeden sterk is dat het innemen van vermalen autoband de gezondheid zeker geen goed zal doen besluiten we toch te gaan. De derde helft slaan we tenslotte ook nooit over terwijl over de gezondheidseffecten van bierconsumptie de meningen eensluidend negatief zijn. We overwegen met stofkapjes te spelen, maar dit ludiek protest sneuvelt in de idee-fase. Eenmaal onderweg blijkt dat niemand de bouwmarkt bezocht heeft.
Verspreid komen we bij Gorecht aan. Iedereen heeft zo zijn eigen route uitgestippeld en de één doet dat met meer succes dan de ander. Jan-Albert maakt het helemaal bont. Zijn route blijft een raadsel, maar feit is dat hij ruim na de rest binnen komt. Jammer, vooral ook omdat hij de tenues met zich mee brengt. Het is dus vooral zitten en kletsen wat we eerst doen. Ontspannen monsteren we vanuit kleedkamer "Old Trafford" de tegenstander die de kleedkamer tegenover ons bezet. Ook bij de tegenstander is kaal of grijs de gangbare haarmode. Na 4 wedstrijden kunnen we één ding constateren: we zijn dit jaar echt in een veteranencompetitie terecht gekomen. We kunnen elke wedstrijd meevoetballen en dat is wel eens anders geweest. We zijn er blij mee!
Wanneer de kleding gearriveerd is en we het veld betreden zien we dat onze vrees waarheid is geworden. Kunstgras, oud of niet van het beste soort. Platliggende sprieten waar de noppen haast niet tussen passen, laat staan de rijkelijk gestrooide rubberen k-korrels. Om risico's te mijden besluiten we schwalbes en buikschuivers vandaag achterwege te laten.

We starten weer in onze vertrouwde 4-4-2 opstelling met dit keer niet de junior maar de nestor op goal. We laten de bal eerst wat rond gaan om aan het kunstgras te wennen. Bij de één gaat dat sneller als de ander. De bal rolt makkelijker maar regelmatig gaat het kappen en draaien volledig de mist in. Ook de wonderspits van het vorig weekend heeft duidelijk moeite en faalt aan alle kanten. Alle kleine kansen worden om zeep geholpen en alle afstandsschoten missen doel. Zelfs de speler die wij technisch de meeste kwaliteiten toekennen weet geen potten te breken. Uiteraard ligt dit aan de bal, maar wanneer je 45 minuten de tijd hebt om aan deze k-bal te wennenmag er ook wel eens een poging op de goal komen Barry. Na 35 minuten ruimte zoeken en vervolgens struikelen over de bal besluit ik mij te laten wisselen. Misschien heeft Richard meer gevoel voor kunstgras en kan hij gebruik maken van een tegenstander die ‘hopelijk’ net zo moe is als ik. Richard blijkt van de kunstgrasgeneratie want bij zijn eerste balcontact laat hij zijn tegenstander zijn haken zien, omspeelt een volgende en levert een perfecte voorzet op onze ‘niet-falende’ spits Marthijn. 0-1!

De 2e helft zien we Egbert voor Jan-Albert in het veld komen. Jan-Albert moet koeien (ont)melken en Egbert staat klaar hem te vervangen. Zijn rondgang over sportpark De Koepel heeft duidelijk gemaakt dat er vandaag geen dameshockey is. De concentratie van Egbert is dus 100% en hij speelt een foutloze pot. Foutloos kunnen we de pot van Barry niet noemen. Hij speelt gedreven en is het gebrui-kelijke 'Dreh- und Angelpunkt' maar in de afronding laat zijn sterke been het afweten. 15 minuten in de 2e helft zelfs definitief. Alsof de ontbrekende scherpte in de afrondingen een aankondiging was voor wat te komen stond: zweepslag! Kermend van pijn rolt hij door de zwarte korrels tot we hem erop wijzen dat hij dat misschien beter niet kan doen. Jaap en Thijs moeten hem het veld uitdragen: einde oefening. We staan nu even met 10 man. Gorecht ruikt zijn kans. Eindelijk is ook die vermaledijde grensrechter vertrokken. Het is toch wat met die buitenspelsituaties. Ook wanneer mijn goal afgekeurd wordt wegens buitenspel weet ik niet zeker of dit terecht is. Moeten we dat buitenspel niet gewoon afschaffen. Het zou een hoop irritaties voorkomen. We houden goed stand. Er komt zelfs wat meer ruimte voor ons in het veld. Wanneer Thijs na een minuut of 5 het 11-tal weer compleet maakt gaat het weer gelijk op. Onze counters zijn gevaarlijker dan het drukken van Gorecht. Uiteindelijk komt er de verlossende 0-2. Weer van de voet van Marthijn die duidelijk in vorm is. Geroutineerd spelen we de wedstrijd hierna uit.

Door alle oponthoud zijn we pas om 6 uur terug bij de Fivel. Hier spoelen we de laatste bedenkelijke zwarte korrels weg met het even bedenkelijke bier. We danken de kantinecommissie voor hun geduld. Volgende week proberen we het weer. Helaas dan zonder Barry die met zijn zweepslag mogelijk langere tijd is uitgeschakeld. Sterkte Barry!
Hoog tijd voor 'wanna-be' Duitser Arne Brockmöller om zijn rentree te maken als ‘Dreh- und Angelpunkt’ bij het derde.

 

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!