Poolster 4

6 - 2

Fivel De 4

Giacomo Marras

Chris Timmer

Competitie

Mannen zaterdag, 4, 6e klasse 18

Datum

1 november 2014 14:30

Accommodatie

Onbekend

Wij staan te popelen op deze, naar lente riekende, zaterdag. Om half drie fluit de leidsman op zijn fluit en wordt de bal aan het rollen gebracht. Al snel blijkt dat de zon voor niets opgaat, want al na één minuut ligt het leder in het verkeerde net. Staan de neuzen wel dezelfde kant op? Na de nederlaag tegen VVSV’09 (1-4) kan van hoogmoed geen sprake zijn. Een ezel stoot zich tenslotte niet tweemaal aan de zelfde steen.

Zoals mijn oma altijd zei: ”Bezint eer ge begint”. Ondanks dat wij ons uit de naad lopen, moeten we in de eerste helft alle zeilen bijzetten. Verbaal kunnen we elkaar de bal toekaatsen. Met de voeten lijkt dit echter een onmogelijke opgave. Bij Poolster wordt de bal wel goed rondgespeeld. Doordat de organisatie kant nog wal raakt, een gatenkaas van jewelste, creëren de geel-zwarten kans na kans. Een counter uit het boekje wordt keurig afgerond in de winkelhaak. Na deze 3-0 lijkt alles in kannen en kruiken voor de gastheren. Het vernuft ontbreekt bij veteranen: wij zijn de hardlopers, maar ook de doodlopers.

Uiteindelijk gaan wij met een 4-0 achterstand de kleedkamer in. Na een kop thee en veel wijze woorden beginnen wij vol goede moed aan de tweede helft. We zetten ons beste beentje voor en krijgen meer grip op de wedstrijd. Het moet gezegd: Poolster laat de teugels ietwat vieren. Helaas moeten we de gifbeker helemaal leegdrinken. Na geklungel scoren de gastheren nog twee keer (6-0). Jakob weet genoeg en komt na 70 minuten in het veld. Beter laat dan nooit. Aan de hand van Der Spielmacher bijten we door de zure appel heen. Strooiend met no-look passjes krijgt ook Giacomo het op zijn heupen. Slechts door de botte bijl (lees: schandalige overtredingen waar rood niet misstaat) kan hij worden afgestopt. Giacomo houdt echter voet bij stuk en scoort na een solo de 6-2. De Grijze Wolf heeft 5 minuten eerder de ban gebroken. De routinier onderschept de bal, omspeelt de keeper en scoort beheerst in de korte hoek. De laatste loodjes wegen bij Poolster kennelijk het zwaarst. De man met de hamer komt langs en zowaar heerst er enige paniek. Helaas is het niet meer dan doekje tegen het bloeden. De leidsman blies af en de ervaren krijgers druipen af naar de kleedkamer. De tweede helft eindigt in dus 2-2. De doelpunten zijn niet meer dan een pleister op de wond. Maar zoals mijn opa altijd zei: “wie het kleine niet eert, is het grote niet weert”.

Gelukkig kennen wij ook de andere kant van de medaille. Na de 9-0 overwinning tegen Zeester hoorde ik zelfs geluiden dat de overdaad juist schaadt. Gelukkig zijn wij nu niet bij de pakken neer gaan zitten. De aanhouder wint uiteindelijk, al gaat het met vallen en opstaan. En als we niet snel en sterk zijn, moeten we dan maar slim zijn. Er leiden vele wegen naar Rome. En het schijnt dat Keulen en Aken ook niet op een dag zijn gebouwd. We gaan zaterdag ‘gewoon’ voor de winst tegen KRC 2. Als jong team in opbouw leren we elke week...

Registreren Waarom registreren