Cookie beleid Fivel

De website van Fivel is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

De Fivel 4 – Wagenborger Boys 3 1-1 (1-0): het vierde weet weer wat winnen is

Fivel De 4

1 - 1

Wagenborger Boys 3

Competitie

Mannen zaterdag, 4, 6e klasse 21

Datum

9 november 2013 13:00

Accommodatie

Onbekend

Na een uitstekende derde helft heeft het vierde elftal een 1-1 eindstand weten om te buigen in een dikverdiende morele overwinning. Strijdend tot de laatste slok en bikkelend door de schaal met bitterballen, frikadelpartjes, bamihapjes en iets-met-kaas heeft het vierde zich dapper door de 3e helft heengeslagen. De conditie van een aantal spelers is misschien minder geworden, maar in de kantine is daar (gelukkig) niks van te merken. De gezelligheid houdt het elftal toch op de been nu de sportieve prestaties ietwat tegenvallen.

                  

Nu de wedstrijd. Tot de 85e minuut speelt het vierde een tamme partij. Wagenborger Boys mist echter een aantal bepalende spelers en weet weinig kansen te creëren. Ondanks de matige tegenstander komt het vierde in de eerste helft op een 1-0 achterstand. Na een koddig misverstand tussen twee verdedigers komt de bal bij een speler van Wagenborger die beheerst de 1-0 achter Jan de Vries prikt. Het vierde krijgt een aantal kansen, maar weet niet te scoren. De losse flodders maken weinig indruk op de uitstekende sluitpost van de roodhemden. Na de rust kabbelt de wedstrijd voort. Enkele tactische omzettingen van speler/ coach Jan Bosma ten spijt. Zo brengt hij Good Old (en dat zegt wat in het 4e) Stoffer in voor Chris en Henk voor Too Young Arne (en dat zegt ook wat in het 4e!). Stoffer is naar verluidt 36 jaar ouder, maar danst nog altijd als een jonge hinde over de groene weide. En niet onbelangrijk: hij heeft de bal deze zaterdag wél weten te raken.

De kreten “ze zitt’n dr deur” en “kom op jongens!” lijken aan dovemansoren gericht. Maar dan heeft Beno in de 70e minuut een belangrijke ingeving. Hij laat zich namelijk wisselen voor ondergetekende. Een korte bloemlezing over de minuten die volgen, is wel op zijn plaats. Als kleine jongen droom je over voetballen in Oranje. Je zit op de tribune, toevallig met je voetbalschoenen aan, en de bondcoach heeft één man te kort. Hij kijkt je aan en voor dat je het weet, sta je daar met je Oranje shirt aan in de Kuip. Sneijder speelt de bal naar Van Persie. Dan krijg je de bal, randje 16 meter, en met een ferme versnelling loop je richting doel. Je denkt niet na en haalt verwoestend uit met je linkerbeen. De keeper heeft het nakijken en het gehele stadion trilt op zijn grondvesten.

Na jaren van ploeteren , stoempen, vallen en opstaan, komt mijn droom dan uit. Ok, ik speel bij de veteranen van het andere Oranje en niet bij het Nederlands elftal. En ja, Beno wenkt mij en niet Louis of Guus. Ik speel op het E.J. Keijer Sportpark en niet in de Kuip, maar dat is toch ook niet verkeerd. En dat ik de bal krijg van Benedict en niet van Robin is slechts een detail. De bal is weliswaar hard, maar houdbaar, en het sportpark trilt alleen na een ferme gaswinning. Toch is eindelijk mijn jongensdroom in vervulling gegaan. Een kniesoor die op de details let. En de derde helft smaakte er vooral niet minder om…

AB jr.

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!