Rein was pas een jaar speler van onze vereniging, maar door zijn sociale karakter was hij al snel een geliefd lid van de spelersgroep van de JO-13. Vrolijk, nieuwsgierig, leergierig, bescheiden en toch ook overtuigd van eigen kunnen, dat was Rein.
Hij bleek dan ook echt talent te hebben voor de sport. Al snel stond Rein bekend om zijn trucjes en passeerbewegingen, ook op posities waar dat niet zo handig was. Soms leidde dat tot balverlies, maar regelmatig ook tot verbaasde reacties. Hoe kon iemand die nog maar zo kort voetbalde, zulke technische hoogstandjes uitvoeren?
Rein oefende en trainde fanatiek. ’s Ochtends als eerste op het schoolplein om ruim voor schooltijd zijn techniek te trainen. Ook als hij eens gewisseld werd, voetbalde hij naast het veld gewoon verder. Geen wonder dat hij in een jaar enorm vooruit ging als speler.
In zijn eerste seizoen is Rein ook kampioen geworden met zijn ploeg. Een ereronde op de platte kar en natuurlijk patat. Een mooi feest, waar hij zichtbaar van genoot.
Na de Fiveldag trainde hij in de zomer door. Achter het huis op zijn eigen trapveldje, waar zijn vader een doel in elkaar had gelast. Samen met vriendjes, met zijn broers en ook zijn moeder zijn daar heel wat uren doorgebracht.
Rein kon niet wachten tot het nieuwe seizoen zou beginnen. Hij had al prachtige nieuwe schoenen gekregen en een tenue van Barcelona gekocht.
Het is niet te bevatten dat er zo plotseling een einde is gekomen aan zijn dromen en verwachtingen. Rein mocht slechts 11 jaar oud worden. We wensen Jilles, Rietha, Koen, Giel en iedereen die Rein lief had heel veel sterkte met het verwerken van dit onmetelijke verlies.
