Derby ton eonion antipalon
Derby van de eeuwige vijanden
Fivel 3.5 – Steem 2 8 – 1
Barry
Bas
Danny
Harro (2x)
Jan Anko (3x)
Real – Atletico, Schalke – Dortmund, United – City, De Fivel – Stedum; iedere voetballiefhebber kent zijn klassiekers. Zaterdag 20 november, de datum stond al maanden rood omcirkeld op de kalender. Derbydag in Riep!
De hele week niet getraind, om vooral fit te zijn voor de wedstrijd. Voor de zekerheid het mondkapje ook ’s nachts gedragen, je moet er tenslotte niet aan denken dat de bazin besmette aerosolen met je deelt. Toch nog een (mislukte) poging gedaan om de boosterprik eerder ingespoten te krijgen. Alles veur de drij punten!
De voorbereiding valt ondanks de genomen maatregelen traditiegetrouw in het water. Gerke een a-typische achillespees, Beno artistieke aspiraties, Martin alledaags aankoopmakelaar en Arne alom afwezig. Het lijstje afzeggingen is langer dan het lijstje aanmelders. Thijs, vanaf deze plaats nog van harte beterschap!
De inventarisatielijst van beschikbare spelers begint traditiegetrouw in de tweede helft van de week plotseling te groeien. Uit alle hoeken en gaten van het gebied Fivelingo melden voetballers zich aan. De ledenlijst van De Fivel is schier oneindig en zo kan het dat bijvoorbeeld Jaap de Vroome uit de analen van de club wordt opgeduikeld. Dit leidt tot een selectie van 15 man en als dan uiteindelijk op zaterdagochtend een gastspeler enthousiast wordt gemaakt voor zijn debuut in Oranje, moet de wastas gecontroleerd worden op een toereikende inhoud.
We spelen dit seizoen tegen Steem twij. Dat stelt ons wat gerust. Confrontaties met Steem drij leverden in het verleden vaak zwaar bevochten gelijke spelen, of zwaar bevochten kleine nederlagen op. Eenmaal op het sportpark blijken een aantal geel-zwarten echter weggepromoveerd te zijn naar dit elftal. We ontwaren de bekende gezichten van bijvoorbeeld Boelie en Clown (zijn echte naam is op te vragen bij de KNVB). Enige schrik slaat mij om het hart als ik ook Andries herken. De man die veelal persoonlijk verantwoordelijk gehouden kan worden voor eerder genoemde uitslagen. Ik krijg het vermoeden dat Gerke en Beno zijn aanwezigheid hebben voorvoeld.
Maar we mogen vertrouwen hebben, want met 13 uit 6 staan we gewoon derde. Een opstelling is snel gemaakt. Dennis is een zekerheidje, want hij is nou eenmaal de enige keeper. De Vertrouwde Vier achterin zijn dan wel gehalveerd, maar Alderik en Tonnis vullen het kwartet in de categorie ‘Kwaliteit voor leeftijd’ moeiteloos aan. Het middenveld is een mix van hollen en stilstaan en voorin hebben we Haaland-Harro terug. Mocht het onverhoopt niet lopen, hebben we altijd De Vedette nog.
Maar het loopt vanaf het begin als nooit tevoren. Al vlot krijg ik een prachtig steekpassje van Harro. Tot mijn verbazing ben ik sneller dan mijn tegenstander, doodmoe van mijn geslaagde en enige loopactie kan ik niet anders dan de bal verkeerd raken. Daarmee verras ik iedereen en de bal rolt via binnenkant paal in het doel. Zelfverzekerd juichen, ik had het immers zo bedoeld…
In het eerste half uur komen de Steemers deze verrassing niet te boven en zijn ze slechts figuranten in onze galavoorstelling. Harro scoort uiteraard, Bas draagt bij en ook Jan Anko is, niet voor het laatst, succesvol. Vermeldenswaardig is de assist van Tonnis. Hij stoomt op over rechts, luid roepend dat de bal naar links moet. Op deze manier is het een koud kunstje om in alle vrijheid de bal van rechts voor te zetten…
Na de 4-0 besluiten we dat het welletjes is. De tegengoal is slechts een aanmoediging voor de tegenstander. Harry besluit een vrije trap weg te geven, die door Dennis geroutineerd op de lat wordt gekeken. Empathisch als we zijn, laten we de rebound dan maar aan Stedum.
In de rust blijkt De Vedette minder meelevend. Balend van de geweldige redding van keeper Boelie op zijn ziedende schot, maar ook angstig voor een revival van Stedum. Als een echte leider stort hij alle clichés over ons uit; ‘Scherp uit de kleedkamer!’ ‘Met zijn allen!’ ‘We hebben nog niet gewonnen!’
De jeugd blijkt vooral ontvankelijk voor dit referaat, want meteen na rust gaat Bas diep en kan Danny de voorzet tot doelpunt promoveren. Bas vraagt in zijn jeugdige onzekerheid of dit scherp genoeg was. Op het gezicht van De Vedette is zowaar een glimlach van opluchting te zien.
We gaan op zoek naar meer doelpunten, die nog gevonden worden door Harro en twee keer Jan Anko. We zien de rentree van Jaap, de traditionele invalbeurt van Gert en het debuut van onze gastspeler dat naar meer smaakt.
Als Jan uiteindelijk affluit, omdat we het in de novembermist niet goed meer kunnen zien, is de eindstand 8-1. Was het zo’n dag? Ja het was zo’n dag! Een historische uitslag, een historische zaterdag. Samen met het eerste en tweede elftal winnen we met 21-3 van onze tegenstanders. Zaterdag 20 november, rood omcirkeld op de kalender, voor altijd opgenomen in de canon van De Fivel.
Op de adventskalender hebben we inmiddels een halve Suzanne vrijgespeeld. Denkend aan haar six-pack bestellen we anderhalf meter bier. Klaar voor nieuwe historie!
Van het middenveld
