Chris Timmer, de altijd scorende aanvaller van de Fivel
Chris heeft vanaf zijn jonge jeugd tot en met zijn 65ste jaar vrijwel altijd de oranje kleuren van de voetbalclub de Fivel uit Zeerijp om zijn schouders gehad.
Ondergetekenden hebben vele jaren met Chris samen gespeeld bij de Fivel.
Jan Bosma, die een maand jonger is dan Chris, speelde al samen met Chris in de jeugd van de Fivel, vervolgens begin zeventiger jaren een korte periode met Chris in de zondag-1 van Loppersum, en daarna weer bij de Fivel, waarvan vele jaren in het veteranenteam van die club. Ook Henk Schipper en Jakob Meijer hebben vele, vele jaren samen met Chris en Jan zo gespeeld.
Jaap de Vroome is de laatste tien jaren de vaste partner van Chris in de aanval van de Fivel 4 geweest, zoals Jan dat in zijn jonge jaren was.
Terwijl Jan met het klimmen der jaren steeds verder uit de voorhoede zakte en is geëindigd als doelman van het vierde, is Chris al die jaren op zijn vertrouwde plek als rechterspits blijven staan.
Chris is en was een aanvaller pure sang en vele verdedigers zullen gehuiverd hebben als Chris met zijn altijd wapperende haren het veld betrad. Menigmaal was Chris die verdedigers namelijk te snel af en lag de bal al in het net voordat zij Chris weer in het vizier hadden, andere momenten suste hij de verdedigers in slaap door wat mopperend, hoofdschuddend en welhaast ongeïnteresseerd het manmoedige gestuntel van de andere 21 spelers op het veld te bekijken om dan ineens uit het niets voor het doel op te duiken en de bal in het doel van de tegenstander te prikken. Ieder seizoen maakte Chris zo tussen de 10 en 20 doelpunten en was hij van grote waarde voor de Fivel 4.
Chris is en was een uiterst sportieve speler. Hij maakte zelden een overtreding en loste problemen in het veld altijd met gezag en humor op. Niet voor niets was zijn aanvoerderschap onomstreden.
Op vrijwel alle velden in de Ommelanden kende men Chris en zag men hem graag. Hij legde altijd gemakkelijk contact met de tegenstanders, bedankte hen joviaal voor de wedstrijd, stak hen een hart onder de riem bij een nederlaag ("volgende keer beter jongens") of feliciteerde hen met de behaalde overwinning ("de gelukkigste ploeg heeft gewonnen").
In en buiten het veld is hij lang één van de dragende mannen van het team geweest. Chris beheerde de spelerspot, hield nauwkeurig bij wat een ieder had betaald of nog moest betalen, incasseerde die gelden op indringende wijze en organiseerde vervolgens de gezellige avonden en teamuitjes.
Tijdens een langdurige blessureperiode (de seizoenen 2009-2011) vanwege een gebroken enkel (waar een kuiltje in het veld van Corenos als schuldige werd aangewezen) nam Chris iedere zaterdag de taak van coach op zich, maakte hij - zonder enige inspraak te dulden - de opstellingen, en stond hij met zijn lange grijze manen hoofdschuddend of enthousiast klappend langs de kant van het veld, in weer en wind.
Chris schreef vanaf die tijd ook een belangrijk deel van de wedstrijdverslagen en die stukken blinken uit door de mooie milde spot waarmee Chris de wedstrijd had bezien. Chris ondertekende die stukken altijd met de naam "de Grijze Wolf".
Na zijn terugkeer als voetballer bleek die naam inmiddels ook op het shirt van Chris te staan en menig tegenstander las het met verbazing en angst in de ogen.
Deze aanduiding op het shirt is de enige aanduiding die Chris ooit op zijn shirt heeft toegelaten, want zijn gehele carrière heeft hij geweigerd de naam van een shirtsponsor te dragen. Hij wilde geen reclame voor een slager, een grondverzetbedrijf of een andere ondernemer te maken en speelde al die jaren met een oranje shirt zonder opdruk. Ook in zijn periode bij Loppersum had Chris aan dat principiële standpunt vastgehouden en droeg hij een shirt zonder opdruk, terwijl roemrijke medespelers als de latere burgemeesters Hans van der Laan en Hayo Apotheker daar geen punt van maakten.
Chris had tijdens zijn blessureperiode zoon Aart inmiddels opgeleid tot coach en Aart hield na de terugkeer van Chris op het voetbalveld de voorbespreking en maakte de opstelling bekend. Aart wist op precieze wijze de taktiek uit de doeken te doen en de spelers op scherp te zetten. Bij het bekend maken van de opstelling eindigde hij steevast met: "en in de voorhoede hebben we vandaag onze twee beste spelers, Jaap en mijn vader!". Elke bespreking van Aart werd besloten met een applaus van de spelers van de Fivel 4.
Op deze wijze hebben we vele seizoenen achtereen in Zeerijp, Appingedam, Uithuizen, Uithuizermeeden, Loppersum, Delfzijl en andere dorpen in de regio gezamenlijk het voetbalspel beoefend. Het was een groot genoegen om met Chris in het veld te staan en na het laatste fluitsignaal met hem de wedstrijd te analyseren onder het genot van een glas bier en op hoogtijdagen te genieten van de door Chris meegenomen paardenworst uit Winneweer.
Jan Bosma en Jaap de Vroome
