Wedstrijdverslag van ronde 4 van de 45plus 7 tegen 7 competitie. Volgens de coach een verdediger als uitblinker. Is dat een goed teken? Lees het hier...
Met Erik K, Erik W, Harry, Henk, Giacomo, Marcel, Wolter, Roelof, Kees en Servaas hebben we op papier een sterke ploeg dat enthousiast afreist naar Grijpskerk. De vorige ronde waren Erik W, Wolter en Giacomo afwezig en toen werden we kampioen van de dag. Met deze “sterspelers” erbij en de entree van Erik K waren we klaar om het kampioenschap van de poule te vieren.
De twee spuiten die Marcel vrijdagochtend in zijn rug had gekregen deerde niemand. Wat een geweldige kerel toch die er alles aan doet om zijn team niet te laten vallen. 3 weken geleden was hij de held van de dag met maar 1 goal tegen.
Winsum had wederom besloten niet op te komen dagen. De eerste overwinning zat dus weer in de knip en bij afwezigheid van Gerrit Jan, werden de goals van de 2-0 reglementaire overwinning al op voorhand bijgeschreven op het conto van Roelof.
De eerste wedstrijd was de warming-up tegen Bedum. Van hen hadden we al 3 keer gewonnen. Coach Wolter positioneerde een tegenstribbelende Harry in de Spits, terwijl Giacomo het middenveld mocht bezetten. De scheids floot en de wedstrijd kon begonnen. Als een dolle vlogen de Fivelianen over het veld. De eerste wedstrijd van zo’n avond bleek aldoor al de lastigste te zijn. Wat als Harry die bal gewoon inschiet? Wat als Wolter niet hoeft uit te vallen met een “zweepslag”? Wat als Marcel die bal niet per ongeluk tegen zijn rug kreeg waardoor Bedum scoorde? Wat als Bedum niet 4 keer scoort en Giacomo maar 1 keer? Wat nou…..?
Gelukkig heb je op dit soort avonden niet veel tijd om na te denken. 5 minuten later moest de wedstrijd tegen OKVC worden gespeelt. Tussen 2 trekjes van zijn sigaret door vertelde burgerlijke ongehoorzame Harry dat de statistieken inmiddels wel hadden bewezen dat Henk en Giacomo betere spitsen waren dan hij. Wolter stribbelde nog wel tegen, maar het besluit werd er zonder stemming doorgedrukt.
Coach Wolter mocht tevreden toekijken hoe OKVC volledig in de pan werd gehakt door een frivool spelende de Fivel. Roelof heeft na deze wedstrijd andere zorgen. Hoe moet hij thuis gaan uitleggen dat hij echt gescoord heeft. Dat geloofd thuis niemand. Marcel zijn verdoving begint langzaam uit te werken. “Laat ze niet schieten, laat ze niet schieten”. Na goals van Giacomo, Erik K en Servaas was het slotakkoord voor OKVC. Hun spits dacht er toch anders over dan Marcel. Natuurlijk schoot hij en Marcel? Hij strekte en strekte zich, maar de bal was te ver voor hem. En Erik W? Hij strekte en strekte zich, maar hij was te klein. Zijn arm ging langzaam de lucht in, hoger en hoger en net toen de bal de kruising in zou vliegen ging de bal loodrecht omhoog. Hands en penalty. Marcel dacht nog: “Laat hem niet schieten, laat hem niet schieten!” We wonnen overtuigend met 4-1.
Tevreden genoten we van de overwinning en moesten we ons opladen tegen Grijpskerk. Wist Roelof zich geen raad met zijn dilemma? Hij zocht de kleedkamer op en met nog 1 wissel begonnen we de wedstrijd. Inmiddels was het ook nog begonnen met regenen. Erik W breed op Harry, balletje terug op Servaas die inmiddels de naar links trekkende Henk bereikt. Diepe bal op Erik K. Breed naar Giacomo. 10 minuten lang vonden we elkaar uitstekend. De keeper van Grijpskerk voorkwam een voorsprong. Het geloof in een overwinning groeide. We speelden misschien wel de beste wedstrijd van de hele voorjaarsreeks. De tegengoal kwam volledig onverwacht. Marcel dacht dat hij de bal niet meer in zijn handen mocht pakken. Het leek erop dat niet alleen zijn rug, maar zijn hele lijf verkrampte. En dan valt zo’n bal natuurlijk voor de voeten van de tegenstander. Ons lege doel verwelkomde de bal en daarmee waren de rollen omgedraaid. Daar kon Kees ook niets meer aan veranderen. Giacomo redde de eer en de scheids liet, terwijl de tijd inmiddels was verstreken, Grijpskerk aan haar doelsaldo werken. 4-1 verlies en Harry stak nog maar een sigaret op. Volgens Wolter was Servaas de man van de avond. Als je als verdediger met een doelsaldo van 6 voor en 9 tegen van het veld afstapt, dan begin je je natuurlijk wel af te vragen hoe het met de kwaliteiten van Wolter als coach is gesteld.
