Afgelopen zaterdag kwam Wildervank op bezoek. De uitwedstrijd ging met 2-1 verloren, maar we waren overtuigd van onze kansen en op zoek naar revanche. Dat dit terecht was, bleek al snel. De wedstrijd was in evenwicht, maar de betere kansen waren voor ons. Toch konden we niet doordrukken en dan is die oude voetbalwet ook van toepassing bij de F1. Als je zelf niet scoort doet de tegenstander het. Tegen de verhouding in 0-1. De mannen van het echte Oranje lieten zich niet uit het veld slaan en gingen dapper op zoek naar de gelijkmaker. Opnieuw kregen we echter het deksel op de neus. Na een onduidelijke situatie (bal over de achterlijn, maar niet zodanig beoordeeld) kwam Wildervank op 0-2. Een bittere pil. Tot de rust was het moreel gebroken en hadden we geluk dat de paal meer succes voor Wildervank in de weg stond. Toen voor de rust werd gefloten, zochten we enigszins ontredderd de kleedkamer op.
In de pauze werden de nodige frustraties geuit, maar snel daarna werden de koppen bij elkaar gestoken. De frustraties werden omgebogen, het gevoel van onrecht wakkerde de honger naar revanche nog meer aan. Vol energie kwamen we het veld weer op, belust op wraak.
Een tactische omzetting (Stef in de spits, Rick in de verdediging) wierp al snel zijn vruchten af. Een schot van Stef kon niet vastgehouden worden door de keeper en Melvin was er als de kippen bij om de aansluitingstreffer te maken. Het geloof was daarmee helemaal terug. Niet lang daarna maakte onze nieuwe sterspeler Lex met een bekeken boogballetje de gelijkmaker. We konden de overwinning nu ruiken en toen Stef na een slim steekballetje van Lex de 3-2 maakte was iedereen dolblij. Wat volgde waren nog 10 bloedstollende minuten. Melle speelde daarin zijn tegenstander volledig uit de wedstrijd. Daan en Rick verzetten bergen werk op het middenveld. Maarten was verdedigend foutloos en had ook nog voldoende lucht om mee aan te vallen. Thijs had nog een belangrijke redding in huis. Melvin gooide er een paar slidings uit. Jop bewees zijn waarde als invaller voor een ieder die even moe was. Stef was inmiddels weer achterin het slot op de deur.
Na het laatste fluitsignaal stond de 3-2 overwinning op het bord! Een hele knappe overwinning, op basis van strijd, vertrouwen en tactisch vernuft. Kortom, een overwinning waar de mannen van dat andere Oranje een voorbeeld aan kunnen nemen!
